ZBOROWSKIE

Nabożeństwo różańcowe

Opublikowano: niedziela, 22 października 2017 21:09

„Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga”

Nabożeństwo różańcowe 7.10.2017

Rok 2017 jest rokiem wielu rocznic związanych z kultem Matki Bożej. W związku z kończącym się jubileuszem objawień w Fatimie, a także w odpowiedzi na apel ks. bp. ordynariusza Andrzeja Czai oraz Episkopatu Polski o podjęcie i kultywowanie modlitwy różańcowej wszyscy parafianie zostali zaproszeni na uroczyste nabożeństwo różańcowe, które odbyło się dnia 7 października 2017r., we wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, początek o godzinie 17.00 w kościele parafialnym pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Zborowskiem.

We wstępie Ks. Proboszcz Jan Grochla nawiązał do liturgicznego wspomnienia Matki Bożej Różańcowej; jest to wyraz wdzięczności całego Kościoła dla Najświętszej Bożej Rodzicielki za opiekę nad nim za pośrednictwem modlitwy różańcowej. Święto to zostało ustanowione i wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa V, aby upamiętnić zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad przeważającą flotą turecką pod Lepanto 7 października w 1571 roku. Odniesione zwycięstwo uchroniło wówczas Europę przed inwazją Islamu.

Cel nabożeństwa i objaśnienia w trakcie – H. Ledwoń

W roku 300- lecia koronacji cudownej ikony Matki Bożej Częstochowskiej,

140-lecia maryjnych objawień w Gietrzwałdzie,

100-lecia objawień w Fatimie, stojąc wobec zagrożeń we współczesnym świecie, z większą mocą dociera do nas świadomość, że ratunkiem dla świata jest modlitwa.

Dlatego również włączamy się w inicjatywę „Różaniec do granic” i niech ten Różaniec stanie się modlitwą bez granic, obejmującą wszystkie ludy i narody.

Przodkowie budując tę świątynię umieścili Matkę Bożą Różańcową w witrażu, a od niespełna 35 lat nieprzerwanie odmawiany jest w niej różaniec. Za przyczyną Maryi zanoszone są do Boga nasze prośby i podziękowania, ufni w Jej opiekę prosimy:

„Matko, która nas znasz,
Z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć,
Z Synem Twym z nami idź.”

I tak z „Różańcem w dłoni” idąc w procesji, przemierzyliśmy trasę Bożego Ciała, zatrzymując się w miejscach ołtarzy i dodatkowo na ulicy Fabrycznej.

Wstęp do rozważań i same rozważania to fragmenty Encykliki św. Jana Pawła II „Ecclesia de Eucharistia”, które czytała Małgorzata Matejczyk.

1. Wstęp

Mysterium fidei!

Misterium fidei! Jeśli Eucharystia jest tajemnicą wiary, która przewyższa nasz intelekt, a przez to zmusza nas do jak najpełniejszej uległości Słowu Bożemu, nikt tak jak Maryja nie może być wsparciem i przewodnikiem w takiej postawie. Maryja bowiem może nas prowadzić ku temu Najświętszemu Sakramentowi, ponieważ jest z nim głęboko związana.{:}
Maryja jest „Niewiastą Eucharystii” w całym swoim życiu.
Kościół, patrząc na Maryję jako na wzór, jest wezwany do Jej naśladowania także w odniesieniu do Najświętszej Tajemnicy. Posłuchajmy przede wszystkim Najświętszej Dziewicy Maryi, w której tajemnica Eucharystii jawi się bardziej niż w kimkolwiek innym jako tajemnica światła. Patrząc na Nią, poznajemy przemieniającą moc, jaką posiada Eucharystia. W niej dostrzegamy świat odnowiony w miłości. Kontemplując ja wziętą do nieba z dusza i ciałem, dostrzegamy skrawek „nowych niebios” i „ nowej ziemi, które otworzą się przed naszymi oczyma wraz z powtórnym przyjściem Chrystusa. Tu na ziemi Eucharystia stanowi „ rękojmię” i, w pewnym sensie, antycypację: Veni, domine Iesu! {ap22,20}

2. Początek Różańca w kościele poprowadził Ks. Proboszcz.

3. Rozważanie I tajemnicy /radosne/ odczytała M. Matejczyk, tajemnicę odmówiła Helena Ledwoń.

Matka Syna Bożego

W zwiastowaniu Maryja poczęła Syna Bożego również w fizycznej prawdzie ciała i krwi, antycypując w sobie to, co w jakiejś mierze realizuje się sakramentalnie w każdym wierzącym, który przyjmuje pod postacią chleba Ciało i Krew Pańską.
Istnieje ponadto głęboka analogia pomiędzy fiat, wypowiedzianym przez Maryję na słowa Archanioła, i amen, które wypowiada każdy wierny, kiedy otrzymuje Ciało Pańskie.
Maryja była wezwana do wiary, że Ten „którego poczęła za sprawą Ducha Świętego, był Synem Bożym”{por.Łk1,30-35}
W ciągłości z wiarą Dziewicy tajemnica eucharystyczna wymaga od nas wiary na wzór wiary Dziewicy, że ten sam Jezus, Syn Boży i Syn Maryi, uobecnia się w całym swoim Bosko-ludzkim jestestwie pod postaciami chleba i wina. {EE. Nr 55}

4. Formowanie procesji: krzyż, sztandary, figura Matki Bożej, dzieci, służba liturgiczna, wierni. Figurka Matki Bożej niesiona była przez poszczególne stany.

Osoby, które nie mogły brać czynnego udziału w procesji, odmawiały różaniec w kościele, prowadziła go Edyta Baron. Modlitwą również objęte zostało ochrzczone w tym dniu dziecko Wiktor Cuglowski, a także zmarły parafianin Winfryd Pielorz.

5. Początek I tajemnicy po wyjściu z kościoła.

Dzieci niosące figurkę Matki Bożej: Paulina Muthumudali, Marta Gros, Wanesa Pietrucha, Paulina Dyla.

6. Przy cmentarzu - II tajemnica, rozważania czytała i odmawiała M. Matejczyk.

Pierwsze tabernakulum

Maryja {…}nawiedzając Elżbietę nosi w łonie Słowo, które stało się ciałem, Maryja w pewnym sensie jest „tabernakulum” w historii, w którym Syn Boży {jeszcze niewidoczny dla ludzkich oczu pozwala się adorować Elżbiecie, niejako „promieniując” swoim światłem poprzez oczy i głos Maryi.
Czy zatem Maryja kontemplująca Chrystusa dopiero co narodzonego i tuląca go w ramionach, nie jest dla nas niedoścignionym wzorem miłości i natchnienia podczas każdej naszej Komunii eucharystycznej? {EE. Nr 55}

Figurę niosą dziewczyny: Klaudia Mizera, Julia Popanda, Wiktoria Piosek, Klaudia Kaczmarek.

7. Szkoła – III tajemnica, rozważanie, odmawiała Jadwiga Dubiel,

Życie jako Magnificat

W Magnificat jest też obecny wymiar eschatologiczny Eucharystii. Za każdym razem, kiedy Syn Boży uobecnia się nam w „ubóstwie” znaków sakramentalnych chleba i wina, zasiewane jest w świecie ziarno nowych dziejów, w których władcy są strącani z tronów, a pokorni zostają wywyższeni { por. Łk 1,52}
Maryja opiewa nowe niebiosa i nową ziemię, które w Eucharystii znajdują swoją antycypację
I w pewnym sensie programowy zamysł. Jeśli Magnificat wyraża duchowość Maryi, nic bardziej niż ta duchowość nie pomoże nam przeżywać tajemnicy eucharystycznej.
Eucharystia została nam dana, ażeby całe nasze życie, podobnie jak życie Maryi, było jednym „ magnificat” {EE,nr 58} Figurę niosą chłopcy: Bartłomiej Mizera, Wojciech Gros, Tomasz Kosytorz, Mateusz Seget.

8. Klasztor Sióstr Służebniczek NMP - IV tajemnica, rozważanie, odmawiała Siostra Waleria Pyrek.

Stabat Mater

Przez całe swoje życie u boku Chrystusa, nie tylko na Kalwarii, Maryja realizowała wymiar ofiarny Eucharystii. Kiedy zaniosła Dziecię Jezus do świątyni w Jerozolimie, aby je przedstawić Panu {Łk 2,22}, usłyszała zapowiedź starego Symeona, że to dziecko będzie znakiem sprzeciwu i że miecz przeszyje także Jej duszę {por. Łk2, 34-35}.
W ten sposób został przepowiedziany dramat ukrzyżowania Syna i w jakimś sensie zostało zapowiedziane stabat Mater dziewicy u stóp krzyża. Przygotowując się dzień po dniu, na wydarzenia Kalwarii, Maryja przeżywa jakby „antycypowaną Eucharystię”, można by powiedzieć „komunię duchową” pragnienia i ofiary, która będzie miała swoje wypełnienie w zjednoczeniu z Synem w męce, a potem- w okresie popaschalnym – wyrazi się w Jej uczestnictwie w sprawowanej przez Apostołów celebracji eucharystycznej – pamiątce męki {EE,nr 56}

Figurę niosą kobiety: Żaneta Pietrucha, Gabriela Świerc, Małgorzata Roj, Alicja Giemza

9. Fabryczna – V tajemnica, rozważanie, odmawiał Ks. Proboszcz Jan Grochla

Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie

Nasze powtarzanie dzieła Chrystusa z Ostatniej wieczerzy, które jest wypełnieniem Jego nakazu; To czyńcie na moją pamiątkę!, staje się jednocześnie przyjęciem zaproszenia Maryi do okazywania Mu posłuszeństwa bez wahania; Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie{J 2,5}.z matczyną troską, poświadczona podczas wesela w Kanie, Maryja wydaje się nam mówić; nie wahajcie się, zaufajcie słowu mojego Syna. On ,który mógł przemienić wodę w wino, ma moc uczynić z chleba i wina swoje Ciało i swoją Krew, ofiarowując wierzącym w tej tajemnicy żywą pamiątkę swej Paschy, aby w ten sposób uczynić z siebie „ chleb życia” {EE, nr 54}

Figurę niosą mężczyźni: Konrad Kaczmarek, Stefan Urbańczyk, Zygmunt Seget, Rajmund Pluta

10. Nabożeństwo zostało zakończone w kościele, modlitwą i błogosławieństwem sakramentalnym. Pieśń na zakończenie była zarazem pieśnią na rozpoczęcie mszy pierwszosobotniej.

Krzyż nieśli ministranci: Mateusz Kosytorz, Marcin Sygula, Oliwier Ochman

Sztandar z Żywego Różańca: Lidia Jasionek, Gabriela Jeziorska, Monika Kosytorz

Sztandary z Dzieci Marii: Dominika Jeziorska, Kinga Kaczmarek, Klaudia Kaczmarek, Natalia Rubiś

Takie inicjatywy są też okazją do zrobienia czegoś na rzecz kościoła i tak odrestaurowana została figurka Matki Bożej, którą na nowo pomalowała p. Katarzyna Plaza, a p. Andrzej Pluta wykonał z drewna nowy stelaż. Miejmy nadzieję, że dalej będzie „chodzić” z dziećmi w procesji Bożego Ciała.

Odrębne słowo „dziękuję” należy skierować do Księdza Proboszcza Jana Grochli i właścicieli tutejszych sklepów pp. Bożeny i Piotra Plutów, Małgorzaty i Grzegorza Gzików, Renaty i Henryka Pietruchów, którzy zamieścili ogłoszenia informujące o przebiegu nabożeństwa.

Siostrze S.N.M.P Kamili za zorganizowanie sztandarów Dzieci Marii i dzieci do niesienia figurki Matki Bożej.

Dziękuję p. Sylwii Manieckiej za pomoc w oznaczeniu poszczególnych postojów, Łukaszowi Kosytorzowi za „czuwanie” nad nagłośnieniem, pani organistce Renacie Pietrucha za prowadzenie śpiewu.

Należy także wspomnieć i podziękować grupie osób, zanoszącej modlitwy w sprawie, a pragnących pozostać anonimowymi, jak również tym wszystkim, którzy dzielili się swoimi spostrzeżeniami i uwagami.

Dziękuję p. Sebastianowi Segethowi za zrobienie zdjęć oraz p. Witoldowi Segethowi za zamieszczenie tego materiału na swojej stronie internetowej. Nabożeństwo i informację przygotowała Helena Ledwoń.

Pozwólcie, że opis zakończę słowami pieśni:

„Dzielmy się chlebem,
Dzielmy się niebem,
Niech się odmieni, niech się odmieni,
Oblicze ziemi… TEJ ZIEMI.