Dla mnie oraz moich Koleżanek i Kolegów z działającego kiedyś przy GOK-u w Ciasnej klubu „ARCHEO” najważniejszy jest fakt, że jednoznacznie zostało potwierdzone, iż budynek przy ul. Fabrycznej 7 w Zborowskiem nie jest pozostałością po fabryce. Jest nią natomiast inny równie wartościowy zabytek, czyli duża sklepiona piwnica, która się pod nim znajduje i w której można pokazać, jak wyglądała produkcja fajek glinianych. Wprawdzie w książce napisano, że ta piwnica to jedyna prawdopodobna pozostałość po fabryce fajek, ale ja uważam, że to jest na pewno piwnica manufaktury fajek. Nieprawdopodobne wydaje się przecież, by ktoś w tamtych czasach stawiając jakąś drewnianą chałupę mieszkalną, zbudowałby nie wiadomo po co tak obszerną masywną piwnicę z dwiema klatkami schodowymi.

Czytelnikom zainteresowanych tematem polecam artykuł pt. „Zborowskie – dwa zabytki w jednym” zamieszczony w e-magazynie fajkowym „KALUMET” (link poniżej).

http://kalumet.pl/zborowskie-dwa-zabytki-w-jednym/

Chciałbym jeszcze podkreślić, że gdyby pod koniec lat osiemdziesiątych minionego wieku nie udało nam się cofnąć decyzji o rozbiórce budynku przy ul. Fabrycznej 7, to wraz z jego zburzeniem niewątpliwie rozwalono by starszą od tego zabytkowego budynku piwnicę fabryki fajek glinianych. Podsumowując zagadnienie, nie ukrywam dużej dawki satysfakcji m.in. z powodu powstania tej książki. Nasz wkład pracy i wysiłek z lat 80-tych i 90-tych zaowocował tym, że w małej, „zabitej dechami” i skazanej na zapomnienie wiosce mamy unikatowy obiekt zabytkowy, doskonale odrestaurowany i wskazujący jednoznacznie na to, co działo się przed jego powstaniem. Mnie osobiście bardzo cieszy fakt zainteresowania naszą wsią, co widać chociażby po ilości korespondencji, jaką otrzymuję od czytelników mojej strony, gdzie widzę jak wielki udział w tym wszystkim ma właśnie fabryka fajek.

Korzystając z okazji chciałbym upomnieć autorów niektórych publikacji poświęconych zborowskiej fabryce fajek. Wiele z nich zastało napisanych tak, jakby była to ich praca i zasługa, na dodatek z wykorzystaniem cudzych tekstów i podpisaniem ich jako swoich. Wielokrotnie mogłem żądać sprostowań, wyjaśnień, podania źródeł, a nawet występować na drogę prawną, ale nigdy tego nie zrobiłem, mając na względzie szacunek dla przeszłości naszej małej Ojczyzny oraz dobry wizerunek naszej wsi i gminy.

Teraz jednak mogę zaapelować i poprosić tych wszystkich autorów, by wzięli do rąk książkę „Śląska fabryka fajek w Zborowskiem” i zobaczyli, jak rzetelnie powinno się korzystać z dorobku tych osób, które wiele lat wcześniej zajmowaly się manufakturą fajek glinianych. Ta książka powinna być dla Was przykładem, wzorcem!!!

Na zakończenie niespodzianka. Zapraszam na materiał filmowy.

Witold Segeth

W parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Zborowskiem dnia 2 października 2020 roku (I piątek miesiąca) odprawiona została dziękczynna Msza święta z okazji 25 lat istnienia Żywego Różańca w parafii, była połączona z Mszą przypadającą dla kolejnej Róży „Zwierciadło Sprawiedliwości”.

O godzinie 17.30 odmówiony został Różaniec prowadzony przez osoby modlące się w kościele. Każdą tajemnicę poprzedzało krótkie rozważanie zaczerpnięte z wyboru myśli Kardynała Stefana Wyszyńskiego o modlitwie różańcowej – tajemnice bolesne:

I „Każde „Zdrowaś Maryjo” przypomina Matkę Boga – Człowieka, błogosławioną między niewiastami, a jednocześnie błogosławiony owoc jej żywota, Jezusa”. „I chociaż myśli nasze, uczucia i słowa pozdrawiają Maryję, kierują się jednak ku Jej Synowi, radują się Jezusem i rozważają Jego życie”.

II ”Modlitwą różańcową powiążcie wszystkie wasze serca, by stały się murem obronnym Kościoła Chrystusowego, pod opieką Zwycięskiej Pani Jasnogórskiej”.

III „Każde „Zdrowaś Maryjo” jest spowijaniem w chwałę Maryi. Są to jakby róże, a w każdej różyczce Jezus”. „Szczególnie zadbajmy o to, by przywrócić w domach rodzinnych piękny, stary zwyczaj kończenia dnia wspólnym różańcem.”

IV. „Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na stromej skale szczytów górskich. Nie wolno się zatrzymywać na żadnej tajemnicy. Trzeba iść dalej. Bo pełnia życia jest u szczytów...”.

V „Na Watykanie w Kaplicy Sykstyńskiej jest ogromny Obraz, namalowany na wielkiej ścianie. Przedstawia Sąd Ostateczny. Mnóstwo postaci: Chrystus, u Jego boku Maryja, aniołowie Apostołowie i rzesze ludzkie, podnoszące się z tej ziemi ku niebu. Ale jeden fragment szczególnie nas zastanawia – oto potężny Duch Boży dźwiga z otchłani człowieka, uczepionego na różańcu!”

Mszę świętą w zastępstwie Ks. Proboszcza odprawił Ojciec Waldemar Polczyk franciszkanin.

Oprawa muzyczna: Pani organistka i Dzieci Marii wykonały pieśni: „Weźmy dziś różaniec“ (przed różańcem), „ Schowaj mnie” (na dziękczynienie), „Ty co nie zwątpiłaś nigdy” (na zakończenie Mszy).

Członkowie Żywego Różańca: czytanie, psalm, modlitwa wiernych (przygotowana pod Jubileusz):

1. Aby dobry Bóg raczył przyjąć podziękowanie za wspólnotę Żywego Różańca, która od 25 lat każdego dnia wyprasza potrzebne łaski.
2. Niepokalana Dziewico i Matko otaczaj nas zawsze swoją miłością, ucz przeżywać słowa i czyny Jezusa Chrystusa w tajemnicach radości i światła, boleści i chwały.
3. Obdarz wszystkie swoje dzieci łaską umiłowania modlitwy różańcowej, by pomnażała chwałę Boga i przyczyniała się do zbawienia ludzi.
4. Miej w opiece całą naszą parafię; duchowieństwo i lud wierny, aby już na ziemi cieszyli się Bożą pomocą.
5. Czcicielom Różańca powołanym do wieczności wyjednaj u Syna chwałę nieba.

Przed końcowym błogosławieństwem zostało odczytane sprawozdanie z 25 lat istnienia Żywego Różańca:

Pozwólcie że rozpocznę je słowami pieśni maryjnej:

„Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia i nigdy Twego nie słyszał imienia.
Lecz biedniejszy, kto w rozpuście życia, stał się niegodnym Twojego wejrzenia.
I imię Twoje już zatarł w pamięci, i swojej Matki podle się wyrzeka.
Ach, łaska Boska serca nie poświęci, które od Matki stroni i ucieka.”

Można powiedzieć, że jesteśmy w szczęśliwym czasie i położeniu. W czasie, bo rok 2020 w kościele jest rokiem poświęconym Eucharystii, w tym roku obchodziliśmy 100 rocznicę urodzin Papieża Jana Pawła II, czekamy na beatyfikację Kardynała Stefana Wyszyńskiego – wielkich czcicieli Matki Boskiej, jest miesiąc różańcowy a dzisiaj wspominamy Aniołów Stróżów.

Szczęśliwe położenie to to, że w naszej parafii oddajemy cześć Matce Boskiej poprzez odmawianie Różańca.

Odnośnie informacji dotyczących Stowarzyszenia odsyłam do fachowych materiałów jak pozycje książkowe, czasopisma np. miesięcznik „Różaniec”, który w liczbie 2 egzemplarze jest prenumerowany w I Róży, oraz strony internetowe.

Stowarzyszenie Żywego Różańca powołane zostało w tej parafii podczas Peregrynacji Kopii Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, która przypadła w dniach 27 – 28 marzec 1995r. Składa się z Róż, które początkowo wynosiły 15 osób, a po wprowadzeniu Tajemnic Światła w 2003r – 20 osób, z których każda codziennie odmawia dziesiątkę różańca.

Każda Róża ma zelatora wybieranego przez nią, albo wyznaczonego przez Księdza Proboszcza. W diecezji podlega pod Ks Bp. Ordynariusza.

Swoje nazwy Róże zaczerpnęły z wezwań Litanii Loretańskiej

Róże Różańcowe w Parafii

W czasie wspomnianej Peregrynacji powstało 11 Róż pełnych i 12 niepełna i nie została uzupełniona. W liczbie 11 były:

1 róża męska, 4 róże kobiet, 2 róże chłopców w wieku szkolnym, 4 róże dziewcząt w wieku szkolnym.

Dziecięce róże nie zostały uzupełnione do 20 osób dlatego konieczne były zmiany. Pierwsza reorganizacja nastąpiła w Różach dziewcząt „Uzdrowienie Chorych” i „Stolica Mądrości” z nich utworzono Różę „Stolica Mądrości” datowaną na 2 luty 2007r.

W tym samym czasie rozpadły się Róże chłopców; „Królowa Apostołów” i „Królowa Męczenników”. Został 1 który chciał pozostać (była owieczka, a nie było stada). Aby tak drastycznie nie zmalała liczba, podjęto decyzję powołania jeszcze jednej Róży męskiej, dnia 26 kwietnia 2007r zakończono nabór, jest to „Królowa Apostołów” z datą powstania 3 maja 2007r.

Dnia 2 sierpnia 2013 roku zakończone zostały przesunięcia w 4 Różach żeńskich, aby ułatwić pracę zelatorów, gdyż sporo członkiń opuściło Zborowskie, weszły one w skład Róży „Zwierciadło Sprawiedliwości”, można powiedzieć „na wyjeździe”, ona dziś ma swoją Mszę. Takim sposobem został utrzymany stan 9 pełnych róż i jest do dziś.

Od początku istnienia ustalone zostały Msze w I piątki miesiąca dla poszczególnych Róż oraz Msza 8 grudnia za wszystkich zmarłych członków. Później wprowadzono dodatkowo msze w razie śmierci osoby z danego kółka.

Do wieczności odeszło dwoje zelatorów - Jadwiga Wawrzynek i Herman Lukosek.

Osoby z Żywego Różańca prowadzą w kościele różaniec przed mszami, modlitwy za zmarłych i godziny adoracyjne.

Sztandar

Widocznym znakiem przynależności do świeckiej organizacji czy kościelnej wspólnoty jest sztandar. Dnia 5 stycznia 1996r. w trakcie Mszy św. poświęcony został sztandar, szarfy, różaniec na trumnę i świece pogrzebowe.

Rok 2000 - zmiana frędzli przy sztandarze

Rok 2020 - wykonano czyszczenie, nowy drzewiec i okucia

Obecnie znajduje się on w zakrystii podlegającej pod Siostry zakrystianki. Jest prośba o utrzymanie ustalonego na początku zwyczaju, mianowicie, aby Róża mająca Mszę w danym miesiącu miała też na uwadze inne uroczystości w tym miesiącu i wystawiała sztandar.

Spotkania

Kościół jest wspólnotą, stowarzyszenia to wspólnoty, a istotą wspólnot są spotkania, w ciągu 25 lat odbyły się:

- 4 spotkania zelatorów
- 28 spotkań domowych lub w salce parafialnej, dotyczyły one I Róży „ Matka Dobrej Rady” podejmowane na nich były różne inicjatywy
- 3 spotkania wielkanocne
- 15 kwiecień 1996 dla dziecięcych kółek
- 14 maj 1996 dla dorosłych
- 6 kwiecień 1997 w niedzielę Miłosierdzia dla róż dorosłych

23 spotkania adwentowe początkowo dla Żywego Różańca, później łączone z innymi grupami modlitewnymi w salce parafialnej.

W roku 2000 Jubileuszowym spotkanie było w Sali „Relaks” z udziałem osób z Żywego Różańca z sąsiednich parafii.

W latach 2001 i 2002 nie było spotkań Adwentowych.

Od roku 2011 na spotkaniach omawiane są różne tematy:

2011 – Ziemia Święta, Pani Małgorzata Matejczyk
2012 – Rodzina Błog. Edmunda Bojanowskiego – Siostra Służebniczka Maria Janina z Opola
2013 – Rodzina Błog. Edmunda Bojanowskiego – przedstawiciele z parafii Lubecko
2014 – Siostra Elżbietanka Maria Krzysztofa z Lublińca
2015- Wspólnota Ośmiu Błogosławieństw ze Strzelec Opolskich
2016 – Ikonopisarze ze Szkoły „Mandylion” Strzybnica
2017- Bractwo Św. Józefa z Jemielnicy – Pan Henryk Oleś
2018 – Odnowa w Duchu Świętym z Olesna
2019 – Wspólnota „Barka” ze Strzelec Opolskich

Inicjatywy z udziałem Członków Żywego Różańca

- 9 czerwiec 1996r – wyjazd rowerami do lasu-róże dziecięce
- 18 sierpień 1996 – wyjazd do Piekar Śląskich zjazd Kobiet
- 2 sierpień 1998r – Kanus -dom Franciszki Ciemienga
- 14 sierpień 2007r - Kapliczka na Łebkach
- 20 styczeń 2008r Spotkanie poświęcone św. Edycie Stein – Pan Sylwin Bechcicki
- 12 styczeń 2009r Spotkanie poświęcone Franciszce Ciemienga - Pani Maria Jerominek i Piotr Grabolus z Lubecka
- styczeń 2010 – Wizyta Diecezjalnego Duszpasterza Żywego Różańca z okazji 15 rocznicy istnienia Róż w parafii
- 2 kwiecień 2011 -montaż słownomuzyczny związany z beatyfikacją papieża Jana Pawła II
- 13 kwiecień 2013- peregrynacja relikwii Bł. Karoliny Kózkówny
- 2015 – msza dziękczynna z okazji 20 rocznicy istnienia
- 7. październik 2017r - Różaniec do Granic 100 rocznica objawień w Fatimie
- 26 sierpień 2019r - Z różańcem na Jakubowym Szlaku

Wymienione inicjatywy skierowane są nie tylko do członków Różańca, ale obejmują całą parafię, wszystkich, który chcą w nich uczestniczyć.

Przeprowadzono dwie ogólnoróżańcowe zbiórki pieniężne przeznaczone na wystrój kościoła z okazji 50 rocznicy święceń kapłańskich O. Leona Ledwoń 15 czerwiec 2008r oraz 40 rocznicy święceń kapłańskich Księdza Proboszcza Jana Grochla 26.kwiećień 2014r.

Kończąc pragnę podziękować:

Księdzu Proboszczowi,

Ojcu Waldemarowi Polczyk,

Dzieciom Marii z Siostrą prowadzącą Edytą,

Służbie liturgicznej; ministrantom, pani organistce, panu fotografowi,

Osobom które swoją modlitwą anonimowo ale skutecznie wspierają podejmowane przedsięwzięcia

oraz tym, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do uświetnienia dzisiejszej dziękczynnej Eucharystii,

Członkiniom mojej Róży, oraz wszystkim skupionym wokół Różańca.

A słowa cytowanej już pieśni niechaj będą życzeniami i zarazem przesłaniem na przyszłość;

„A kogo Matko ty pobłogosławisz, ten do wieczności szczęśliwie dopłynie.
A za kim Matko na sądzie się wstawisz, ten wieczną śmiercią nigdy nie zaginie.”

Opracowała Helena Ledwoń